Hashi usiadl przy swoich kolegach.Sorel,Marija,Turan konczyli juz swoje posilki.
Cala czworka zaczela rozmawiac o turnieju:

Watpie by chociaz 2 z nas dotarlo do pol finalu...-ppowiedzial Turan.
Widziales dzisiejszych wojownikow?wielcy i silni jak slonie.-odezwala sie Marija.
Ja nie chce brac udzialu w tym turnieju-odrzekl Turan.

Hashi byl lekko wstrzasniety.Nie bral udzialu w turnieju,ale nie mogl zrozumiec czemu
jego koledzy tak bardzo boja sie walczyc.Uderzyl w stol i glosno powiedzial:

-Czy wy jestescie nienormalni?macie dar cienia,na ktory zaden z wojownikow nie
moze sobie pozwolic.jestesmy szybci.mozemy unikac.I wy sie boicie?

-latwo ci mowic!-odezwal sie teraz Sorel.-Jezeli uda ci sie dojsc chociazby do pol finalu,
dowiedziesz tego,ze lotrzyki nie sa takie slabe.

-no i takiej odpowiedzi oczekiwalem-usmiechnal sie Hashi.

-Ty,TY!-sala ucichla gdy ktos zawolal Hashiego.Ta osoba pokazala sie po kilku sekundach wstajac ze swojego krzesla
i stajac twarza w twarz z Hashim.-Niby uwazasz sie za takiego madrego he?widac ze nie bywales na turniejach.
Przegrasz i tak.
-Nic z tego!-wojownicy sie rozesmiali cicho,a lotrzyki ostrzegaly Przyjaciela by przestal.
-Jezeli uwazasz sie za tak dobrego maly,byc moze powinnismy walczyc na arenie co?
-Na turnieju,tak.
-no to mamy uklad.Ty ruszysz dupe na arene a ja ci polamie kosci.Mam nadzieje ze sie zjawisz na pewno?
-O to sie nie martw.przyjemnie bedzie ciac ci gardlo.-powiedzial Hashi z usmiechem na twarzy.

Twarz Wojownika byla teraz zmieszana,po chwili odworcil sie i odszedl.

Hashi:Na co czekamy?Idziemy trenowac!-Odrzekl Hashi do przyjaciol.

                                                                                                                     ......................................


4 godziny pozniej,gdy wszyscy ustawiali sie w kolejce na zapisy,Hashi juz czekal w swojej komnacie.Szlifowal swoj miecz i noz,
byl gotow dowiesc swych zdolnosci.

-Panie i panowie.Nazywam sie Arnold.Dzisiejszy sedzia tego Turnieju.Jest to dla nas wielki dzien,gdyz kazdy z nas moze pokazac co tak na prawde umiemy!
Wszyscy bioracy udzial w walce wpisali sie i sa gotowi walczyc.Zgodzilem sie,by pierwsza walka byla pojedynkiem.Wystapia w nim:Maronot i Hashi!-krzyknal sedzia.

-Idziesz?-spytal Sorel Hashiego.
-Oczywiscie ze tak.Nie boje sie.- i wyszedl.

Na arenie czekal juz Manorot,ktory szeroko usmiechal sie do lotrzyka.

-Ten dzien nie bedzie nalezal do ciebie.gdy z toba skoncze,bede sie codziennie opiekowal twoimi obiadami i bede cie kopal gdzie sie da.

Hashi sie zdenerwowal.Zaczal szybko podchodzic do wojownika,brwi mial zmarszczone,widac bylo groze jaka budzily jego oczy.

-Stoj Hashi!-odezwal sie sedzia.

Stanal,lecz niechetnie.

-Gotowi?Do walki...Walczcie!

Hashi spojrzal przeciwnikowi prosto w oczy.Oboje wygladali jakby mieli rzucic sie na siebie nawzajem.Jednak nic sie jeszcze nie stalo.

-No?Na co czekasz?Mam tam do ciebie podejsci wyrwac ci glowe czy co?
-Mialem cie o to samo spytac.Daj mi minutke.
-Po co?
-zaraz zobaczysz.

I wtedy Hashi wyjal swe sztylety.Ostry,lsniacy i wypolerowany orez blyszczal teraz w swietle padajacym z okien sali.Widownia byla pod wrazeniem,lecz nie Manorot.On trzymal w rekach swoj wielki,wrecz gigantyczny mlot dzieki ktoremu nieraz juz zmiazdzyl swych przeciwnikow.

Ruszyli.Lotrzyk zadawal jeden cios po drugim,coraz szybciej.Wojownik machnal swym mlotem w jedna strone,po czym w druga.Hashi nie zostgal trafiony ani razu.od dziecinstwa byl taki zreczny.

-SZYBCIEJ do cholery SZYBCIEJ!-wrzasnal Manorot na niego.

W koncu Hashi zadal cios krytyczny.Trafil w bark,gdzie wojownikowi zaszyto kiedys rane.Manorot wpadl w szal.

-JA CIE ZAMORDUJE!!!

Natychmiastowo ruszyl na lotrzyka i powalil go na podloge.Hashi syknal z bólu,nie mogl sie zbytnio ruszyc.To byla szansa dla przeciwnika by zadac lotrzykowi ostateczny cios.

-pozegnaj sie z tym swiatem,bo zaraz cie wysle na druga strone...
-NIE!

Hashi zniknal.Dar cienia umozliwil mu chwilowy kamuflaz,dzieki czemu Mial jeszcze szanse wygrac.Manorot sie rozgladal,mine mial zdziwiona,lecz stal bacznie.Poczul zimny dotyk na swej szyji.Slyszal przy uchu cichy szept.Glos mowil:

-Ostatnie slowa?
-Jeszcze z toba nie skonczylem!
-Ale ja skonczylem z toba.

I tak Hashi rozcial Manarotowi gardlo.Jego cialo padlo na podloge,cale zakrwawione.

-Łotr potrafi...-pomyslal.

Zwyciezyl Hashi.Szampierze,mozesz odejsc do swej komnaty.

I odszedl.Na twarzy widac bylo usmiech i radosc jaka sprawila mu smierc przeciwnika.

Jednak turniej sie nie skonczyl.To byl dopiero poczatek.Co czeka Hashiego w nastepnej walce?


                                                                                                                                              Koniec rozdzialu 1.

Ostatnio edytowany przez Yoshima (2010-07-25 20:39:10)

Dobra,ale Marija to imie żeńskie xDDD.

TokOoOs napisał:

Po
Kapłan włączył radio, i wszyscy wysłuchali poważnej, pogrzebowej muzyki. Jeden z najbliższych przyjaciół Marijiego, Sorel zaczął się krztusić. Zaczął płakać...

Co oznacza to 'po' ?

Rozdział 3.Final tuz tuz...


Hashi i inni wrocili na arene.Wkrotce mialy sie rozpoczac kolejne walki.Kazdy uwaznie przygladal sie na sposob w jaki zawodnicy wykonywali zamachy."Najlepszym sposobem na pokonanie swego wroga,jest dokladne poznnanie swego wroga"-powiadaja.W tym roku Walki konczyly sie dlugo,widac bylo ze z kazdym rokiem zawodnicy stawali sie coraz lepsi.

Wojownicy z miasta Felris byli jednymi ze sprytniejszych w Krolestwie Zormy.Zorma znajdowala sie na poludniu kontynentu Vashedan.Ten kraj słynął z idealnej gospodarki,oraz Nigdy-nie-spiacych targowisk,gdzie handlarze nie mieliby dla siebie ani chwili czasu podczas pracy.Importowano tu roznego rodzaju zbroje,trucizny,leki i inne potrzebne zapasy.

Na poludniu zormy znajdowalo sie morze zapomnianych,gdzie z legend w glebinach czaił sie na kazdego i-z tego co mowili niektorzy-jest czesciowo podobny do ogromnej orki.Im bardziej na polnoc kraju,tym blizej Gór Skalistego Korpusu,gdzie najczesciej widywano robotnikow oraz krasnoludy.tam znajdowala sie granica miedzy Zormą a Haremą.Resztę kraju pokrywaly lasy zamieszkiwane przez ellfy i magów mieszkajacych w swoim kregu maginów.

Jednak nigdzie nie widziano lepszych zbrojnych niz w Felris.Tutaj urodzil sie Hashi.Tu zamieszkal on w akademii sztuk walki w wieku 7 lat,i bedzie tu trenowal,dopoki nie skonczy 16 lat.

Hashi przez wiekszosc czasu spedzonego podczas turnieju probowal przypomniec sobie wyglad matki i ojca.Nie widzial ich od 7 roku zycia,a ma juz ponad 14 lat!

Nagle ogloszono komunikat.Teraz Sorel mial isc walczyc.Sorel jest znakomitym lucznikiem.Celnie trafia,jednak jego minusem jest powolne strzelanie.Czesto mial problemy podczas walk przez to dlugie namierzanie wroga...
...Jak mu dzisiaj pojdzie?o tym juz wkrotce.




Tokoos jak chcesz mozesz xza mnie opowiedziec pojedynek Sorela,jak nie to sam dokoncze.